Pozwól Jej...

   Pozwól jej, choć na chwilę maskę zdjąć. Choć na chwile niech przestanie twarda być, niech odpocznie od tych wszystkich cudzych spraw. Niech choć raz ktoś wysłucha Ją.

    Jest twardzielą, zimną suką, przyjaciółką, trzyma garde, nie jest w stanie nic jej zranić. Jest kobietą, matką, żoną czy kochanką, babką, ciotką może tylko koleżanką, kimkolwiek dla Ciebie nie jest, pozwól jej. Ten jeden, jeden raz.

Opowiastki Porodowe...

   Mała restauracyjka, przy stoliku 4 kobiety, chyba przyjaciółki. Dyskusja między nimi dość żywa. Jedna przez drugą coś papla. Tak już mamy my kobiety, potrzeba mówienia czasami nas przerasta. Jedna z kobiet w zaawansowanej ciąży, co naprawdę trudno przeoczyć. Jak myślicie o czym gadają? Tak, tak temat ciążą, dzieci i poród to wśród matek wariatek temat rzeka.
Każda z nich opowiada o swoich porodowych przeżyciach, wszystko z takimi detalami że włos się jeży. Ja dyskretnie się przysłuchuje, udaje że robię coś zupełnie innego. A kobieta w ciąży, no cóż ma wyraz twarzy skazańca. Ten terror dla niej trwał chyba kilka godzin, dokładnie nie wiem ile bo ja po godzinie wyszłam a koleżanki jej dopiero się rozkręcały.

Gdy jesteś pieprzonym Empatom...

   
Gdy czujesz więcej niż inni, gdy wszystkie cudze radości i smutki są gdzieś razem z Tobą. To jesteś pieprzonym empatom. W obecnym świecie niezliczonej ilości krzywd ludzkich to przekleństwo. Kulawy pies, zmarznięta staruszka, płaczące dziecko wszystko porusza cię do żywego, kłuje i nie chce przestać. Najbardziej bolą smutki bliskich, boli Cię to bardziej chyba niż ich, chcesz pomóc, przytulić. Kiedy nie możesz nic zrobić, kiedy nie możesz dotknąć, w środku coś ściska, miejsca dla Ciebie już nie ma... Żyjesz tylko tym uczuciem, tylko tym smutkiem...
Wszystkie troski świata, smutne filmy, każda łza uroniona jest z Tobą. Czujesz więcej niż byś chciał, niż potrafisz unieść, nie odrzucisz tego brzemienia bo się nie da. Wszystkie te uczucia będą z Tobą na zawsze, ogromne radości i wielkie smutki, naucz się z tym żyć.

Okaż pokorę, przyjmij to na klatę bo nie każdy potrafi współczuć. Nie każdy przygarnie tego kulawego psa, nie każdy odda rękawiczki tej staruszce, nie każdy przytuli to dziecko. Bądź dumny z umiejętności odczuwania, dawania radości, chęci pocieszenia, ocierania łez i przeganiania smutków.

Oprócz smutków czuj radości, dziel z innymi swe uczucia, nie odcinaj się od świata.

Żyj !!! I stań się światłem świata...